Artikel ini mengenai penggunaan tembung sesulih, wilangan, pangandheng, dan katragan dalam penulisan bahasa jawa beserta contohnya. Semoga mudah dipahami. Tembung Sesulih Tembung sesulih punika tembung ingkang kanggé nyulihi barang ingkang sampun dipunmangertosi supados boten wongsal-wangsul nyebat naman ing barang wau. Tembung sesulih tiyang, ing antawisipun: Sesulih tiyang kapisan: aku, kula, ingsun, ingwang, ingong, abdi-dalem, adalem, menira. Sesulih tiyang kaping kalih: kowe, sampeyan, panjenengan, panjenengan dalem, sampéyan dalem, dika, samang, pakenira. Sesulih tiyang katiga: dhèwèké Tembung sesulih ingkang mratelakaken dununge barang, ing antawisipun: iki, iku, kae, ika, nika, niku, niki, sp. Tembung Katrangan Tembung katrangan inggih punika tembung ingkang maringi katrangan dhateng wasésa utawi tembung sanèsipun kajawi tembung aran, awit menawi nerangaken tembung aran badhé dados tembung kahanan. Tembung katrangan kapantha dados 4, inggih punika: Tembung katrangan ingkang mr
Komentar
Posting Komentar